ഓര്‍മകള്‍ക്ക് മീതെ ഇനിയും

വികാരങ്ങള്‍ കണ്ണീരണിയും ...

തിരിച്ചു വരാതെ പോയ

കാലത്തിന്റെ  വിസ്തൃതിയില്‍

ഒരിക്കലെങ്കിലും ഞാനും

നിരാശപ്പെട്ടിരിക്കും...

നിറഞ്ഞു കവിയുന്ന

കാപട്ട്യത്തിന്റെ ചുണ്ടില്‍

കാമക്കഴുകന്മാര്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും

ചുടു ചുംബനങ്ങള്‍ നല്‍കും...

പഴുത്തു തുടങ്ങിയ വ്രണങ്ങളില്‍

ഇനിയും പുഴുക്കള്‍ വിശപ്പകറ്റും...

എരിഞ്ഞു തീരുന്ന പകലിന്റെ മാറില്‍

രാത്രി, ക്രൂരമായി

ഇരുട്ടിന്റെ കഠാര കുത്തിയിറക്കും...

മഞ്ഞു പൊഴിയുന്ന ശ്വേത രാവുകള്‍

രക്തക്കറയാല്‍ കൊടുംഭീകരമാവും...

പിറക്കുന്നതിന്‍ മുന്‍പേ

ഇനിയും ഭ്രൂണങ്ങള്‍ പിഴുതെറിയപ്പെടും...

പിന്നെ....

'നാളെ'കള്‍ക്ക് മീതെ

മരവിപ്പ് തടംകെട്ടിനില്‍ക്കും...

അവിടെ വികാരങ്ങള്‍ നശിച്ചു തുടങ്ങും...

----ദീപ----