ജീവിതം ഏറെ വൈകിയാണ്
ഞന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത് ,
അപ്പോഴേക്കും
കാലം എന്റെ തോട്ടുപിറകിലെത്തിയിരുന്നു .
നിര്‍ത്താതെ ഓടി . . .കാലം എന്റെ തോട്ടുപിറകിലെത്തിയിരുന്നു .
കഴിഞ്ഞില്ല ,
ഞാനും ഓര്‍മ്മയായി . . . .
അവശേഷിപ്പ്.
ജ്യാമിതിയുടെ നിയമങ്ങള്‍ക്ക് നിര്‍വചിക്കാനവാതെ നീണ്ടുകിടക്കുന്ന ഇരട്ടവരയന്‍ നോട്ടുബുക്കിലെ
സമാന്തര രേഖകള്ക്കിടയില്‍ മനസ്സിനെ വരച്ചു
ഉടഞ്ഞുപോയ ഓര്‍മ്മകളുടെ ചില്ലുകഷ്ണം കൊണ്ട് കുത്തിയപ്പോള്‍
പ്രണയം ചോരയായ്
പുറത്തേക്കൊഴുകി . . .
പുറത്തേക്കൊഴുകി . . .
ഭൂമിയുടെ മാറില്‍ യന്ത്രങ്ങള്‍ നട്ട
കോണ്‍ക്രീറ്റ് മരങ്ങള്‍ക്ക് വേരുമുളക്കാന്‍
തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു . അവ വളര്‍ന്നു ഒരിക്കല്‍
ഭൂമിയുടെ കഴുത്തില്‍ ചുറ്റും . .
.
ലോകത്തെ മുഴുവന്‍ നിശബ്ദതയിലാഴ്ത്തി
ആ അമ്മ അവസാന ശ്വാസവും വലിച്
ഇരുട്ടിന്റെ നിറവയറില്‍
അടുത്ത ജന്മം കാത്തു കിടക്കും . . . .
അടുത്ത ജന്മം കാത്തു കിടക്കും . . . .
----വൈശാഖ്----
No comments:
Post a Comment