അയാള്‍ ഒരു ഭ്രാന്തനാണ്.....
എങ്കിലും,
ഇരുള്‍ തിങ്ങിനിറഞ്ഞ
ഇടവഴിയില്‍ ഇപ്പോഴും
കാത്തു നില്‍ക്കാറുണ്ട്....
കനലൂതിച്ചുവപ്പിച്ച
ചോരക്കണ്ണുകള്‍
ഉറക്കത്തിലെന്നെ
ഞെട്ടി ഉണര്‍ത്താറുണ്ട്....
ചങ്ങലക്കണ്ണികള്‍
കാര്‍ന്നുതിന്ന
അയാളുടെ കാലിലെ
മുറിവുകള്‍ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍
അറിയാതെ തേങ്ങിപ്പോകും....
നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന
കണ്ണീര്‍ മണികള്‍
ഒരു കുമ്പിളെത്തുംവരെ
സൂര്യന് മറഞ്ഞിരിക്കാം....
പകലിന്റെ ദൈന്യതയില്‍
ചുരുട്ടിക്കൂട്ടിയ തേങ്ങലുകള്‍
കരിപിടിച്ച അടുക്കള ഭിത്തിയില്‍
മറു പാട്ട് പാടുമ്പോള്‍
അയാളുടെ ഓര്‍മ്മകളെന്നെ
വാരിപ്പുണരാരുണ്ട് ....
എങ്കിലും അവന്റെ
കണ്ണുകളിലെ കെടാത്ത തീ
എനിക്ക് ഭയമാണ്....
----ദീപ----
No comments:
Post a Comment